Postanowienia ogólne
- Standardy ochrony małoletnich obowiązują w Nova Przychodnia Wielospecjalistyczna Rehabilitacji Leczniczej z siedzibą w Krakowie , ul. Czyżówka 14/1.07 30-526 Kraków .Standardy zostały opracowane w związku z obowiązkami prawnymi nałożonymi ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich.
- Obowiązek przestrzegania standardów spoczywa na każdym członku personelu oraz kierownictwu podmiotu leczniczego.
- Dla potrzeb przeciwdziałania krzywdzeniu małoletnich, personel i kierownictwo podejmuje działania określone standardami również w sytuacji zaobserwowania lub powzięcia informacji o krzywdzeniu małoletniego przez dorosłe osoby trzecie lub przez innych małoletnich.
- Za wdrożenie, monitorowanie przestrzegania, ocenę realizacji standardów oraz inne zadania określone w standardach odpowiedzialny jest kierownik podmiotu leczniczego, który powierza zadania managerowi placówki.
- Każdy członek personelu ma obowiązek zapoznania się ze standardami. Potwierdzeniem zapoznania się ze standardami przez pracownika jest złożenie przez niego podpisu, poświadczającego, że zapoznał się, rozumie i będzie przestrzegał wszystkich procedur.
Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnimi a personelem
- Podstawową zasadą czynności podejmowanych przez personel Przychodni Nova, w kontaktach z małoletnimi jest działanie na rzecz ich dobra
- Członkowie personelu traktują małoletnich:
– z szacunkiem, okazują zrozumienie dla ich trudności, problemów i potrzeb
– dbają o przestrzeganie ich praw pacjenta
– respektują ich prawo do opieki ze strony przedstawicieli ustawowych bądź opiekunów faktycznych
– tłumaczą im podejmowane działania
– dają możliwość wyrażania przez dziecko swojego zdania oraz zapewniają mu prawo do bycia wysłuchanym - personel zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostrożności i taktu w kontaktach z małoletnim, który doznał znęcania fizycznego, psychicznego lub wykorzystania seksualnego
- na badanie małoletniego pacjenta należy uzyskać zgodę osoby uprawnionej według przepisów prawa polskiego, z zastrzeżeniem sytuacji nagłych
- badanie małoletniego przeprowadza się w obecności jego przedstawiciela ustawowego, opiekuna faktycznego. Badanie małoletniego może łączyć się z koniecznością rozebrania pacjenta, oglądania, dotykania wyłącznie w sytuacjach mających uzasadnienie medyczne
- badając okolice intymne należy zachować szczególny takt i umiar, tłumacząc potrzebę wykonania takich badań i ich przebieg
- podczas badania małoletniego pacjenta należy zapewnić mu intymność adekwatną do jego wieku, potrzeb i oczekiwań.
Katalog zachowań zabronionych
- Zabrania się stosowania jakiejkolwiek formy lub postaci przemocy wobec małoletnich (zarówno przemocy fizycznej, jak i werbalnej), polegającej w szczególności na stosowaniu kontaktu fizycznego o charakterze agresywnym, krytyki lub obraźliwego bądź dyskryminującego zachowania.
- Zabrania się dotykania małoletnich w sposób, który mógłby zostać nieprawidłowo zinterpretowany lub który wykracza poza uzasadnioną potrzebę medyczną.
- Zabrania się prezentowania małoletnim niedozwolonych treści
- Zabrania się wyśmiewania małoletnich, poniżania ich lub etykietowania.
- Kontakt fizyczny z małoletnim nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, ani wynikać z relacji władzy lub autorytetu.
- Personel nie może kontaktować się bezpośrednio z małoletnim z pominięciem jego przedstawiciela ustawowego.
- Personel nie może nawiązywać kontaktów z małoletnim w innej niż przewidziana udzielaniem świadczeń zdrowotnych formie.
I. Procedura postępowania w przypadku podejrzenia, że na terenie placówki znajduje się rodzic/opiekun prawny pod wpływem alkoholu lub narkotyków
- Pracownik powiadamia o swoich przypuszczeniach Kierownika placówki.
- Odizolowuje rodzica/opiekuna prawnego od reszty osób w placówce. Ze względów bezpieczeństwa nie pozostawia go samego, ale pod nadzorem innego pracownika, jeśli sam nie może przejąć nadzoru. Rodzic/opiekun prawny dziecka jest proszony o opuszczenie placówki
- Kierownik lub pracownik zawiadamia Komisariat Policji, gdy rodzic/opiekun prawny jest agresywny, bądź swoim zachowaniem zagraża życiu lub zdrowiu innych osób.
- Dziecko nie może zostać wydane osobie podejrzanej o spożycie alkoholu lub innej substancji psychoaktywnej. Należy poinformować i poprosić o przybycie innej osoby wskazanej do odbioru dziecka. W przypadku braku takiej osoby- należy poinformować policję i postępować zgodnie ze wskazaniem funkcjonariuszy
- Spożywanie alkoholu/narkotyków na terenie placówki jest całkowicie zakazane.
- Zaistniałe zdarzenie jest odnotowane w formie notatki służbowej przez pracownika placówki.
Podstawa prawna: Ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
II. Procedura postępowania w sytuacji pacjenta małoletniego zaniedbanego
Pracownik dokonuje obserwacji pacjenta, a następnie przeprowadza z nim rozmowę celem ustalenia jego sytuacji (w szczególności, czy domownicy zajmują się nim, czy rozmawia z nimi o swoich problemach, czy spożywa w domu posiłki i jak często, czy domownicy spożywają w domu alkohol i jak często, jak się do pacjenta zwracają, czy pomagają mu w codziennych czynnościach, jak się do niego odnoszą).
Po rozmowie z pacjentem oraz biorąc pod uwagę własne obserwacje, pracownik w porozumieniu z kierownikiem placówki podejmuje działania, których celem jest pomoc pacjentowi. Z dokonanych ustaleń sporządza notatkę.
O dokonanych ustaleniach pracownik informuje kierownika placówki, przekazując mu swoją notatkę.
Pracownik kontaktuje się z rodzicami/opiekunem prawnym (o ile dotyczy) pacjenta celem umówienia spotkania w placówce. W spotkaniu tym biorą udział: pracownik podejmujący ww. czynności, rodzice/opiekunowie prawni (o ile dotyczy) pacjenta oraz kierownik placówki. Podczas spotkania podjęta zostaje próba wyjaśnienia sytuacji i ustalenia przyczyny zaniedbania pacjenta. Jeżeli przyczyną zaniedbania pacjenta jest zła sytuacja finansowa rodziny, wówczas uczestnicy spotkania ustalają zasady postępowania z pacjentem i sposoby udzielenia pomocy zarówno jemu, jak i jego rodzinie. Podejmuje się decyzję o ewentualnym złożeniu wniosku do ośrodka pomocy społecznej.
Gdy okaże się, że przyczyną zaniedbania pacjenta jest demoralizacja (alkoholizm, narkomania w rodzinie, przemoc), wówczas kierownik placówki informuje służące ku temu organy o potrzebie wdrożenia procedury „Niebieskiej karty”.
Podstawy prawne:
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej
Kodeks wykroczeń
Kodeks rodzinny i opiekuńczy
Ustawa o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich
III. Procedura bezpieczeństwa dziecka na terenie placówki
Używanie wulgarnych słów/ Niekulturalne zachowanie/ Dewastacja i niszczenie mienia placówki/bójki/ Wymuszania oraz psychiczna agresja
- upomnienie osoby przez pracownika w obecności innych osób
- zobowiązanie osoby do naprawienia wyrządzonej szkody, poniesienia kosztów finansowych
- sporządzenie notatki ze zdarzenia,
- rozmowa wyjaśniającej
- poinformowanie policji.
- pracownik ma prawo zażądać zwrotu przywłaszczonej rzeczy, zażądać aby pokazał zawartość torby oraz kieszeni w obecności innego pracownika placówki.
Podstawa prawna:
Kodeks karny
Kodeks wykroczeń
IV. Procedura postępowania w przypadku agresywnego zachowania pracownika wobec dziecka
Zgłoszenie incydentu:
- Dziecko, który doświadczyło agresywnego zachowania ze strony pracownika, lub był świadkiem takiego zdarzenia, powinien niezwłocznie zgłosić do pracownika podmiotu
- Wszelkie informacje są traktowane jako poufne.
Początkowe działania:
- Osoba, której zgłoszono incydent, powinna zapewnić wsparcie dziecku, który doświadczył agresji oraz uspokoić go.
- Należy niezwłocznie poinformować kierownika o zaistniałej sytuacji.
Powiadomienie kierownictwa:
- kierownik jest odpowiedzialny za podjęcie dalszych kroków w sprawie zgłoszonego incydentu.
- kierownik może powołać zespół do zbadania sprawy, składający się z wyznaczonych pracowników
Rozmowa z dzieckiem i pracownikiem:
- Kierownik przeprowadza rozmowę z dzieckiem, który doświadczył agresji, w obecności zaufanej osoby (np. rodzic, psycholog).
- Następnie kierownik przeprowadza rozmowę z pracownikiem oskarżonym o agresję.
Powiadomienie rodziców:
- Rodzice dziecka są niezwłocznie informowani o zaistniałej sytuacji.
- Kierownik konsultuje się z rodzicami w zakresie dalszych działań.
Wsparcie dla dziecka
- Dziecku, który doświadczyło agresji, oferowane jest wsparcie psychologiczne
- W miarę potrzeby dziecko może otrzymać wsparcie zewnętrzne.
Konsekwencje dla pracownika:
- W zależności od wyników śledztwa oraz powagi zachowania pracownika, mogą zostać zastosowane różne konsekwencje, począwszy od oficjalnej rozmowy i upomnienia, aż po zawieszenie w obowiązkach lub zwolnienie z pracy.
- Jeśli sytuacja jest na tyle poważna, dyrektor/kierownik może podjąć decyzję o zgłoszeniu sprawy do odpowiednich organów, takich jak np. policja.
Monitoring sytuacji:
- Kierownik wraz z pracownikami monitorują sytuację w podmiocie, aby zapobiec powtórzeniu się podobnych zdarzeń.
- Pracownicy są regularnie szkoleni w zakresie komunikacji z dziećmi i odpowiedniego postępowania w trudnych sytuacjach.
Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
V. Procedura udzielania pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową
Za udzielanie pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową odpowiedzialne są wszystkie osoby pracujące w podmiocie
Proces
- Identyfikacja dziecka dotkniętego przemocą domową
Pracownicy powinni być wyczuleni na sygnały świadczące o tym, że dziecko może być dotknięte przemocą domową. Do takich sygnałów należą między innymi:
Nagłe zmiany w zachowaniu dziecka, takie jak wycofanie się, agresja, autoagresja, zaburzenia snu lub jedzenia.
Opowieści dziecka o zdarzeniach, które mogą świadczyć o przemocy, takich jak pobicia, bicie, poniżanie, wyzywanie.
Cielesne oznaki przemocy, takie jak siniaki, zadrapania, rany.
Jeśli pracownik zauważy u dziecka któryś z tych sygnałów, powinien porozmawiać z dzieckiem w sposób delikatny i wspierający, zapytać dziecko, czy wszystko jest w porządku i czy może mu pomóc. - Wykorzystanie procedury
Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko jest dotknięte przemocą domową, powinien powiadomić Kierownika. Kierownik powinien powiadomić o zaistniałej sytuacji odpowiednie służby, takie jak policja, prokuratura lub sąd rodzinny. - Udzielenie dziecku pomocy i wsparcia
Pracownik powinien zapewnić dziecku dotkniętemu przemocą domową wsparcie emocjonalne i pomoc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami. Pracownicy powinni także stworzyć dziecku bezpieczne i przyjazne środowisko w podmiocie leczniczym.
W przypadku, gdy dziecko potrzebuje specjalistycznej pomocy, pracownicy powinni poinformować o tym Kierownika. Kierownik informuje o tej potrzebie pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka
Podstawa prawna:
Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy domowej
VI. Procedura składania zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka. Procedura zawiadamianie sądu opiekuńczego
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka może złożyć każdy, kto posiada informacje o takim zdarzeniu. W tym celu można skontaktować się z:
- Policją
- Prokuraturą
Zawiadomienie można złożyć:
- ustnie – w formie rozmowy z funkcjonariuszem policji lub prokuratury
- pisemnie – w formie listu lub e-maila
Zawiadomienie ustne
W przypadku zawiadomienia ustnego należy podać jak najwięcej informacji o zdarzeniu, w tym:
- miejsce i czas zdarzenia
- osoby zaangażowane w zdarzenie
- rodzaj i charakter zdarzenia
Zawiadomienie pisemne
Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:
- imię i nazwisko oraz adres zawiadamiającego
- miejsce i czas zdarzenia
- osoby zaangażowane w zdarzenie
- rodzaj i charakter zdarzenia
Wszczęcie postępowania
Po otrzymaniu zawiadomienia policja lub prokuratura dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na popełnienie przestępstwa, zostanie wszczęte postępowanie karne.
Procedura zawiadamiania sądu opiekuńczego
Kto może złożyć zawiadomienie?
Zawiadomienie o konieczności wszczęcia postępowania opiekuńczego może złożyć każdy, kto posiada informacje o zagrożeniu dobra dziecka. W tym celu można skontaktować się z:
- Sądem rodzinnym
- Ośrodkiem Pomocy Społecznej
- Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie
- Rzecznikiem Praw Dziecka
Zawiadomienie można złożyć:
- ustnie – w formie rozmowy z pracownikiem sądu rodzinnego
- pisemnie – w formie listu lub e-maila
Zawiadomienie ustne
W przypadku zawiadomienia ustnego należy podać jak najwięcej informacji o sytuacji dziecka, w tym:
- imię i nazwisko dziecka
- wiek dziecka
- środowisko rodzinne dziecka
- rodzaj i charakter zagrożenia dobra dziecka
Zawiadomienie pisemne
Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:
- imię i nazwisko oraz adres zawiadamiającego
- imię i nazwisko dziecka
- wiek dziecka
- środowisko rodzinne dziecka
- rodzaj i charakter zagrożenia dobra dziecka
Wszczęcie postępowania
Po otrzymaniu zawiadomienia sąd rodzinny dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na konieczność wszczęcia postępowania opiekuńczego, zostanie ono wszczęte.
Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w złożeniu zawiadomienia:
- Bądź konkretny i podaj jak najwięcej informacji.
- Bądź wiarygodny i podaj źródła swoich informacji.
- Bądź przygotowany na to, że możesz zostać poproszony o udział w postępowaniu.
Pamiętaj, że każde dziecko ma prawo do bezpieczeństwa i opieki. Jeśli podejrzewasz, że dziecko jest krzywdzone, nie wahaj się zgłosić tego odpowiednim organom.
Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
VII. Standardy opracowane dla dzieci- pacjentów
- Prawa Dziecka
Każde dziecko ma prawo do opieki zdrowotnej świadczonej z poszanowaniem jego godności, prywatności oraz z uwzględnieniem jego potrzeb emocjonalnych i fizycznych.
Dzieci mają prawo do otrzymywania informacji o swoim stanie zdrowia i planowanym leczeniu w sposób dostosowany do ich wieku i zdolności rozumienia. - Bezpieczeństwo Fizyczne
Prawo do zapewnienia bezpiecznego środowiska, wolnego od zagrożeń fizycznych, oraz implementacja środków zapobiegawczych minimalizujących ryzyko wypadków i zranień. - Ochrona przed Nadużyciami
Zero tolerancji dla wszelkich form nadużycia, w tym przemocy fizycznej, emocjonalnej, seksualnej czy zaniedbania wobec dziecka - Poufność i Prywatność
Zapewnienie prywatności podczas badania i leczenia. - Komunikacja i Informacja
Placówka ma obowiązek w zakresie:
Dostarczania informacji o leczeniu i opiece w sposób jasny, zrozumiały i dostosowany do wieku dziecka.
Aktywnego słuchanie i odpowiadanie na pytania i obawy dzieci.
Włączenia rodziców i opiekunów w proces opieki nad dzieckiem, zapewniając im wsparcie i informacje potrzebne do aktywnego udziału.
Szanowania roli rodziców jako głównych opiekunów i partnerów w procesie leczenia.
Regularnego monitorowania skuteczności i przestrzegania standardów ochrony dziecka.
Wdrażania poprawek i ulepszeń na podstawie opinii dzieci, rodziców oraz personelu.
Gwarancji, że wszystkie skargi będą traktowane poważnie, szybko rozpatrywane i będą miały konsekwencje.
Podstawa prawna: Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw
VIII. Standardy ochrony małoletnich-wersja skrócona dla pacjentów
Czym są Standardy ochrony małoletnich?
Standardy ochrony małoletnich to zbiór zasad i procedur, które mają na celu ochronę dzieci przed krzywdzeniem, zaniedbaniem i wykorzystywaniem. Obowiązują one we wszystkich placówkach, w których przebywają dzieci, w tym w szpitalach, przychodniach i innych placówkach służby zdrowia.
Dlaczego Standardy ochrony małoletnich są ważne?
Dzieci są szczególnie narażone na krzywdzenie, zaniedbanie i wykorzystywanie. Standardy ochrony małoletnich mają na celu stworzenie bezpiecznego środowiska dla dzieci i zapobieganie krzywdzeniu.
Co mogą zrobić pacjenci, aby chronić dzieci?
Pacjenci mogą pomóc w ochronie dzieci poprzez:
- Zwracanie uwagi na to, co dzieje się wokół nich.
- Zgłaszanie wszelkich podejrzanych zachowań.
- Bycie świadomym praw dziecka.
- Szanowanie dzieci i dorosłych.
Co robić, jeśli pacjent podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone?
Jeśli pacjent podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone, powinien jak najszybciej zgłosić to odpowiednim osobom. W placówce służby zdrowia należy zgłosić to lekarzowi, pielęgniarce lub innej osobie personelu medycznego. Można również zgłosić to na policję lub do Rzecznika Praw Dziecka.
Pamiętaj!
- Każde dziecko ma prawo do bezpieczeństwa.
- Krzywdzenie dziecka jest przestępstwem.
- Możesz pomóc w ochronie dzieci.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniem przestępczości na tle seksualnym i ochronie małoletnich
IX. Standardy ochrony małoletnich-wersja uproszczona dla dzieci
Standardy ochrony małych bohaterów!
Cześć! Chcemy Wam opowiedzieć o Standardach ochrony małych bohaterów naszej placówki. To takie super zasady, które pomagają wszystkim dorosłym dbać o to, żebyście czuli się bezpiecznie i szczęśliwie.
Zasada 1: Dorośli pytają i słuchają.
Dorośli mogą o wszystko pytać, a Wy zawsze możecie im szczerze odpowiadać. Nawet jeśli coś Was zawstydza lub martwi, możecie o tym powiedzieć. Dorośli są po to, żeby Wam pomóc i chronić Was.
Zasada 2: Dorośli troszczą się o Wasze ciała.
Nikt nie ma prawa dotykać Was w taki sposób, który sprawia Wam przykrość lub dyskomfort. Wy decydujecie, kto może Was przytulać, głaskać i brać na ręce. Dorośli też powinni zawsze pytać o Waszą zgodę, zanim dotkną Waszego ciała.
Zasada 3: Dorośli mówią „nie” złym sekretom.
Jeśli ktoś każe Wam zachować tajemnicę, która Was martwi lub sprawia, że czujecie się źle, powiedzcie o tym zaufanemu dorosłemu. Dobre sekrety to takie, które sprawiają Wam radość i możecie się nimi dzielić z innymi. Złe sekrety to takie, które sprawiają Wam przykrość i musicie je opowiedzieć komuś dorosłemu.
Zasada 4: Dorośli pomagają małym bohaterom.
Jeśli coś Was boli, martwi lub czujecie się źle, powiedzcie o tym zaufanemu dorosłemu. Dorośli są po to, żeby Wam pomóc i sprawić, żebyście znów czuli się szczęśliwi i bezpieczni.
Pamiętajcie!
- Jesteście ważni i macie prawo czuć się bezpiecznie.
- Nikt nie ma prawa krzywdzić Was ani Waszych kolegów i koleżanek.
- Możecie zawsze powiedzieć o wszystkim zaufanemu dorosłemu.
Najważniejsze prawa dziecka
- Prawo do ochrony przed wykorzystywaniem ,przemocą i ponizaniem
- Prawo do nauki i informacji
- Prawo do odpoczynku i wolnego czasu
- Prawo do prywatności
- Prawo do swobodnego wyrażania własnych poglądów we wszystkich sprawach dotyczących dziecka
- Prawo do swobody myśli, sumienia i wyznania
- Prawo do specjalnej ochrony i pomocy ze strony państwa
- Prawo do zachowania godności, szczególnie dziecka psychicznie lub fizycznie niepełnosprawnego
- Prawo do ochrony zdrowia i opieki medycznej
- Prawo do otrzymywania pomocy i wsparcia od państwa, jeśli Ty i Twoja rodzina jesteście w trudnej sytuacji materialnej
- Prawo do ochrony przed konfliktem zbrojnym
- Prawo do ochrony w procesie karnym
Pamiętaj, że nie jesteś sam!
Jeśli doznajesz krzywdy lub jesteś świadkiem krzywdzenia innego dziecka to natychmiast zwróć się o pomoc do rodziców, wychowawcy klasy, pedagoga szkolnego, dyrektora szkoły lub do innej dorosłej osoby, której ufasz.
Możesz też skontaktować się z Policją nr 112 lub zadzwonić po pomoc:
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży : 116 111
Dziecięcy telefon zaufania prowadzony przez Rzecznika praw Dziecka : 800 12 12 12